Με την πάροδο των χρόνων το θεραπευτικό σύστημα άρχισε να αποκτάει διαφορετικά στοιχεία, από τόπο σε τόπο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του πολιτισμού που αναπτύσσονταν εκεί.

Έτσι έχουμε:

• Στην αρχαία Ελλάδα η Ιπποκράτεια Ιατρική, που στο σύστημα της περιλάμβανε φυσικές τροφές, ασκήσεις, βότανα, νηστείες αλλά και υποκλυσμούς. Βασική αρχή της η συσχέτιση του σώματος με το πνεύμα.
• Στην Κίνα η Αρχαία Κινέζικη Παραδοσιακή Ιατρική που θεράπευε με βότανα, μαλάξεις, βελόνες, ειδικές ασκήσεις και διατροφή. Οι κινέζοι ήταν αυτοί που μελέτησαν και συστηματοποίησαν τους συσχετισμούς ανάμεσα στο σώμα, την ενέργεια που ονόμασαν Qi και τον νου.
• Στην Ινδία το θεραπευτικό σύστημα της Αγιουβέρδα που επίσης χρησιμοποιούσε βότανα, ασκήσεις, μαλάξεις και διατροφή.
• Στην Αμερική οι ιθαγενείς Ινδιάνοι είχαν και αυτοί παρόμοιες θεραπευτικές τεχνικές καθώς επίσης και στην Αφρική και αλλού.

Εκείνο που έχει ενδιαφέρον να δούμε σε αυτά τα τόσο διαφορετικά θεραπευτικά συστήματα είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να συνοψιστούν στα παρακάτω:

• Χρησιμοποιούσαν φυσικούς τρόπους-μέσα για να θεραπεύσουν
• Στόχος τους ήταν η ενίσχυση-αποτοξίνωση του οργανισμού έτσι ώστε να προαχθεί η ικανότητά του για αυτοϊαση.
• Πίστευαν πως η θεραπεία πρέπει να απευθύνεται σε όλον τον οργανισμό και όχι μόνο στην τοπική εκδήλωση της ασθένειας.

Με τη πάροδο τον χρόνων, η εξέλιξη της επιστήμης παγκόσμια, έφερε τον άνθρωπο σε επαφή με ένα πλήθος νέων γνώσεων για τον ανθρώπινο οργανισμό και τα συστήματά του. Η ανάπτυξη της Ιατρικής συνδέθηκε με τα επιτεύγματα της Φυσικής, της Χημείας, της Βιολογίας και των Μαθηματικών.

Ανακαλύφθηκε το μικροσκόπιο, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και πλήθος μηχανημάτων με πολλαπλές εφαρμογές.

Οι ασθένειες αντιμετωπίζονται πια με χημικά-φάρμακα,ακτινοβολίες,εγχειρήσεις που είναι το οπλοστάσιο της σύγχρονης Ιατρικής.

Πολλές ασθένειες ελέγχθηκαν αποτελεσματικά, ο μέσος όρος της ζωής του ανθρώπου αυξήθηκε. Αλλά δυστυχώς νέες ασθένειες, ίσως και πολύ πιο ισχυρές έκαναν την εμφάνισή τους και ο άνθρωπος εξακολουθεί να υποφέρει. Η σύγχρονη Ιατρική στον μακρύ δρόμο της προόδου της εξερεύνησε, εξειδίκευσε, τμηματοποίησε και έτσι απομακρύνθηκε από την σημασία του "όλου" και έχασε ολοκληρωτικά την επαφή της με την Παραδοσιακή Ιατρική που με όλες τις ελλείψεις και ατέλειές της, γνώριζε καλά ότι:

"Ο άνθρωπος είναι σώμα-ενέργεια-νους και ψυχή και όταν κάποιο απ' αυτά πάσχει σε κάποιο βαθμό πάσχουν όλα".

Έτσι ο 21ος αιώνας, βρίσκει τον άνθρωπο με ένα πλήθος σύνθετα, πολύπλευρα ιατρικά προβλήματα λες και η σύνθετη, πολύπλευρη φύση του ανθρώπου, απελπισμένη από την απομόνωσή της προσπαθεί να επιβληθεί με έναν ολέθριο τρόπο.

Κάπου εδώ νομίζω πως άρχισε να γεννιέται η ανάγκη για μια πιο ολοκληρωμένη, πιο πλατιά άποψη για την αντιμετώπιση της υγείας του ανθρώπου.

Ο όρος "Ολισμός" πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Jan-Christian Smuts το 1926 για να δηλώσει ότι:

"Τα ζωντανά όντα είναι οντότητες μεγαλύτερες και διαφορετικές από το άθροισμα των μερών τους"

Η Ολιστική θεραπευτική προσέγγιση δεν είναι ένα ακόμη είδος που χρησιμοποιεί μια "ειδική" τεχνική ή μέθοδο να θεραπεύσει.

Ο Ολιστικός θεραπευτής απλώς έχει μια διαφορετική στάση απέναντι στον θεραπευόμενο που την καθοδηγεί η αντίληψη πως ασθένεια δεν είναι το σύμπτωμα, αλλά οι αιτίες που κρύβονται πίσω απ' αυτό και πως ο άνθρωπος εκτός από το σωματικό έχει το νοητικό και το ενεργειακό επίπεδο και έτσι κάθε διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση πρέπει να απευθύνεται και στα τρία. Ο Ολιστικός θεραπευτής πιστεύει ότι κάθε άνθρωπος έχει μέσα του, κάποιες φορές πολύ καλά κρυμμένη, την ικανότητα της αυτοϊασης. Έτσι προσπαθεί:

α)Να βοηθήσει με όσους τρόπους-τεχνικές διαθέτει τον μηχανισμό αυτοϊασης

β)να εκπαιδεύσει τον θεραπευόμενο να ξαναπάρει στα χέρια του την ευθύνη του σώματος και της υγείας του.

Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πως εκτός από όλα τα παραπάνω, ένας Ολιστικός θεραπευτής κυρίως χαρακτηρίζεται από την καλή του πρόθεση και το "ανοικτό" μυαλό έτσι ώστε κάθε φορά να είναι σε θέση να αντιληφθεί και να κατανοήσει την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου ώστε να καταφέρει να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του για το συμφέρον του θεραπευόμενου.

Βούλα Αναγνώστου

Ολιστική Σύμβουλος Ευεξίας και Διατροφής

*Aπαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μου.